Dag 5
28 mei 2012
Brunemont – Seracourt le Grand, 75km

De eerste dag wakker worden in een tent op een camping… het is even wennen.
Uiteraard is het veel te vroeg licht en al heb ik dan wel een slaapmasker (zo’n dubbel ooglapje om te slapen) en oordopjes, echt uitslapen zit er niet bij…
Ik begin rustig in te pakken en alles weer op te laden. Nadat alles wonder boven wonder toch weer op mijn fiets blijkt te passen ga ik naar de receptie om de rekening te betalen.
Tien euro voor de nacht, geen probleem. Vervolgens krijg ik een grote fles koud water van de eigenaar en die wil nog even snel een paar foto’s van mij met mijn fiets maken voor op faceboek (waar heb ik dat eerder gehoord). Ik probeer niet ondankbaar over te komen en gooi eerst mijn (reeds met koud water gevulde) bidons leeg voordat ik ze kan vullen met nieuw koud water, ik heb echt geen ruimte meer voor nog een grote fles.
Mijn eerste stop deze morgen is 150m na de camping bij een klein winkeltje, waar ik een brood koop en een stuk camembert als ontbijt.
Terwijl ik hier zit te ontbijten bekijk ik de omgeving nog eens goed, echt schitterend! ik maak wat foto’s en ga op weg, waarbij ik nog een paar canicrossers inhaal…

Na ongeveer 500m te hebben gefietst begint deze dag de eerste helling, gevolgd door een afdaling, onmiddelijk gevolgd door een hellinkje etc etc etc. Ik geloof niet dat ik deze dag een stukje vlak wegdek heb kunnen ontdekken na de camping. Dit was echt slopend en de Pyreneeen beginnen nu al wel angst in te boezemen…
Maar ik vecht me over de heuveltjes heen en beland in Cambrai, waar ik op zoek ga naar de plaatselijke kathedraal. Niet moeilijk om te vinden, maar ja de ingang is dicht… ik bezoek diverse andere kerken, maar allemaal dicht… Het zal ongetwijfeld iets te maken hebben met 2e pinksterdag? Uiteraard is ook de VVV dicht… Maar deze keer wilde ik toch echt wel een stempeltje hebben, want gisteren was me dit ook al niet gelukt.
Dus ik ga naar de gendarmerie… dicht… op een klein raampje na dan. Achter dat raampje zie ik in de kamer een man zitten en begin naar hem te roepen. Na enige tijd komt deze man enigszins geirriteerd mijn kant op en ik begin eerst in het Engels dan in het (soort van) Frans uit te leggen wat ik wil. De man haalt er een paar collega’s bij en uiteindelijk snappen ze de bedoeling, krijg ik een stempeltje van de gendarmerie en kan mijn weg weer vervolgen met een extra stempeltje in mijn paspoort.
Als het in elke stad zo moeilijk gaat om de stempels te krijgen, wordt het nog een hele klus om dat paspoort gevuld te krijgen! Vanaf Cambrai pak ik de routebeschrijving erbij voor de weg naar Santiago, zoals de meesten hem fietsen. Deel 1 beschrijft Haarlem-Tours en loopt door Cambrai, dus ik zit nu op de ‘officiele’ route.
Na nog een paar uur over diverse heuveltjes te hebben gereden, waren mijn benen helemaal op en ik besluit na ongeveer 70km, dat het voor vandaag maar genoeg moest zijn. Het voordeel van het fietsen over de officiele route is dat het vinden van een camping aanzienlijk makkelijker is… Ik vind er eentje voor 8 euro deze nacht, met een restaurantje op loop afstand.
Deze avond ontmoet ik de eerste mede-pelgrim, Walter uit Baarle Nassau, die een konijnenfokkerij heeft. Met een flesje wijn praten we een tijdje… Het is trouwens wel leuk om aan een konijnenfokker de Fibonacci reeks uit te leggen 🙂